Öğretmenler Günü Şiirleri

Yazımız İçerisinde En Güzel Öğretmenler Günü Şiirleri Uzun, Öğretmenler Günü Şiirleri Kısa, Ünlü Şairlerden 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri Yazıları, Öğretmenler Günü Şiirleri 4 Kıtalık Olanlar Yayınlanmıştır.

İstemediğiniz kadar kaç kıta ararsanız arayın bir sürü öğretmeninize yollayacağınız onları mutlu etmek için okulda okuyabileceğiniz yada ödevinizi yapabileceğiniz kısa öğretmenler günü ile ilgili şiirler 3 kıtalık yada 2 kıtalık ne ararsanız hepsi var.

Uygarlığa giden yoldur öğretmen

Şu müspet ilmin kapısın açan
Uygarlığa giden yoldur öğretmen
Bu vatana en çok emeği geçen
İlim ağacında daldır öğretmen

Ortaçağın karanlığını yıkarak
Önder Atatürk e sahip çıkarak
Öğrenciyi kovanına tıkarak
İşte tıklım tıklım baldır öğretmen

Didinirler sınıflarda bıkmadan
Öğretirler hatır gönül yıkmadan
Atatürkçü ilkelerden çıkmadan
İlim ırmağında saldır öğretmen

Sayfalar dolusu nazım nesirden
Hoş görün var bahsetmesin kusurdan
Anlat insanlığa çağ çağ asırdan
İlimle kafayı doldur öğretmen

Allah kuvvet versin kalem yazına
Ozanların düzen versin sazına
Bu ülkenin oğuluna kızına
Çağdaş bir eğitim aldır öğretmen

Borani kurbandır bilim ordumuz
Cehaletle savaş büyük derdimiz
Ellerinde yükselecek yurdumuz
Tutuş el ele de kaldır öğretmen

Halil Çimen

—–

Öğretmen

Ana baba gibi emeği vardır
Ağızdır, lisandır, dildir öğretmen
Sevgisi, şefkati insana yardır
Vücuttur kanattır koldur öğretmen

Talebe okulun yeşil fidanı
Yanan bir ocağın sönmez dumanı
Öğretmendir yaraların dermanı
Arıdır, kovandır, baldır öğretmen

Öğretmendir bize gösteren yolu
Odur talebenin kanadı kolu
Öğretmen hazinedir, doludur dolu
Yapraktır, ağaçtır, daldır öğretmen

Öğretmendir fabrikanın temeli
Öğretmendir bütün dünyanın dili
Bütün insanlara uzanır eli
Bize ışık tutan yoldur öğretmen

Öğretmendir ışık veren dünyaya
Öğretmendir bizi götüren aya
Öğretmenin ilmi benzer deryaya
Irmaktır denizdir göldür öğretmen

Sende yetişmiştir nice paşalar
Öğretmensiz açılır mı kapılar
Temelinden sağlam olan yapılar
Çobanoğlu der ki güldür öğretmen

Murat Çobanoğlu

—–

Öğretmene Övgü

Öğretmen yazdılar deftere bir kez
Bu yol senle aydınlanır öğretmen
Dağda,kırda,yolda binlerce nefes
Hep seninle soluklanır ÖĞRETMEN.

Gencecik yürekler sana atıyor
Ülkemde binlerce cevher yatıyor
Sularsan çöllerde güller bitiyor
Bir ırmak misali aksan ÖĞRETMEN.

Bir kar misalidir sende cehalet
Sen güneşsin eritirsin öğretmen
Yüreğinde sevgi, gözde merhamet
Aşinalar yaratırsın ÖĞRETMEN.

Ülkeyi sevmeli okuttukların
Kalbimde duruyor en güzel yerin
Sen bir komutansın bizler neferin
Bir asker misali önde ÖĞRETMEN.

Ellerinde kitap barış adına
Görürsen bunları er muradına
Bendeniz ozanı al da yanına
Aşalım dağları senle ÖĞRETMEN.

Ertürk Demirci

—–

Öğretmenler günü

Öğretmenler gününü kutluyalım biz bize
Öğreti bize atam unutulmaz ki bu günler
Şarkı şiir ler yazdık biz öğrendik yazıyıla
öğretmenler günününü kutluyalım bereber

Baş öğretmen atatürk öğreti bıraktı yazı
Gelecekte öğretmen kutsal meslek vatana
Öğretmenim sen sağ ol bana yazı öğreten
Bu vatan hepimizin türk okutan öğretmen

Kükürüyen öğretmenim soğuk sicakğın var
Dağda bayırda kışta yokuşlarda öğretmen
Dil bilmez çocuklarla gece gündüz çalışan
Vatan senden bekliyor temeli sen öğretmen

Köylerde dil öğreten yolu yok yokuşu çoktur
Seve seve giden sen soğuk sicak demeyen
Kutsal meslek öğretmen çocuklarla boğuşan
Ne mutlu türküm diyen sen layıksın öğretmen

Navruz Kaplan

—–

Öğretmen

Başladım elimden tutup dedemin
Eti senin dedi kemiği benim
O anda titredi bütün bedenim
Tutunacak bir dalmış öğretmen

Okula gittim yaramazın teki
Hepsi tembeldide ben miyim zeki
Üçten fazla almadım nerede peki
Derdimi anlayan kulmuş öğretmen

İlk orta derken liseyi bitirdim
Diplomayı ta Sivas’tan getirdim
Evde ne varsa ona götürdüm
Gerek yok ki zaten balmış öğretmen

Köyümdeki cahilleri eğitip
Üstümüzden cehaleti dağıtıp
Okutarak iki nesil büyütüp
Alimler içine salmış öğretmen

Büyük küçük hepsi sana öğrenci
Eğitip öğrettin binlerce genci
Hiçbir zaman kırılmadı direnci
Sonunda bir huzur bulmuş öğretmen

Tahtaya asınca o haritayı
Öğretti bize yedi kıtayı
Daha nasıl yükseltirim çıtayı
Düşünüp hayale dalmış öğretmen

Hikmetim hayalim yüksek okumak
Cahil olan nasıl geri kalır bak
Belki çorap satar belki de tabak
Bu işe şaşırıp kalmış öğretmen

Hikmet Durkut

——

Öğretmen

Hakkın ilk emridir oku buyurmuş
Kutsal sayılıyor bizde öğretmen
Gün geçtikçe artmaktadır değeri
Her asırda o hep gözde öğretmen

Hiç ağzından çıkmaz boş bir kelime
Yeni kazanımlar katar bilime
Ömrünü adamış gerçek ilime
Mana verir her bir sözde öğretmen

Cehalete fena kafayı taktı
Karanlığa aydın meşale yaktı
Ömür boyu olmaz biran boş vaktı
Baharda öğretmen yazda öğretmen

Sayesinde kalem tuttu elimiz
Her bir söze yatkın oldu dilimiz
Düşününüz ne olurdu halimiz
Olmasaydı eğer özde öğretmen

Gürkanider bilgi verir öteden
Caydırır insanı nice hatadan
Talimatı almış ulu atadan
Gözleri hep doğru izde öğretmen

Enver Gürkan

—–

Öğretmen/im

Elde kitap kalem, girdin savaşa
Ardında milyonlar ordun öğretmen.
Her başı yükseltmek istedin arşa,
Barışa canla yön verdin öğretmen.

Hep öğretmek oldu dünün bugünün,
Öğrettikçe yanan kordun öğretmen,
Almadan vermeye çevrilmiş yönün,
Bilgini nakşedip serdin öğretmen.

İlim, irfan her şey senin eserin,
Cehalet önünde surdun öğretmen.
Bu yola baş koyan yalnız neferdin,
Bütün dünya senin, yurdun öğretmen

Ferah Yılmaz

——

Öğretmen

Öğretmen nesildir, öğretmen hayat
Mutluluğun resmini yapabilendir.
Öğretmen umuttur, öğretmen şefkat
İnsana şeklini verebilendir.

Öğretmen demektir, sevgi ocağı
Sevgiyi sığınak yapabilendir.
Öğretmen demektir, anne kucağı
Bir ömre, bir ömür katabilendir.

Öğretmen, hayali olabilendir
Uğruna her türlü savaş verendir.
Öğretmen uğraşı, bolca emektir
O manevi sırra erebilendir.

Sadık Uzun

—–

Öğretmen

Toplumun meşalesi ışığıdır öğretmen
Aydınlanıyor önüm kötüye gidemem
Öğretmen dururken başkasını sevemem
Dadı misali olmuş değerli öğretmen

Onunla öğreniyorum benliğimi
Tarihimi,vatanımı ve milletimi
Buluyorum onda ben hürriyetimi
Çoban misali olmuş sevgili öğretmen

Hayatımı veriyor bana bilgilerle
Uğurluyor vatan kucağına sevgilerle
Övünüyor benim için döktüğü terlerle
Ana-baba misali olmuş şefkatli öğretmen

Nerden başlasam bilemiyorum daha neler neler

Öğretmenler Günü Şiirleri

Anlatmaya yetmiyor onu bütün kelimeler
Onların olsun kucak dolusu sevgiler
Arkadaş-dost misali olmuş kıymetli öğretmen.

Mehmet Ali İlkaya

—–

Öğretmen

Yurdun dört bir yanı çiçek bahçesi
Hiç solmasın diye korur öğretmen
Dostluk ve barıştır onun goncası
Ata’nın izinde yürür öğretmen…

Dosdoğru davranır başı hep diktir
Kin tutmaz kimseye, hasedi yoktur
Kanaat sahibi, gözleri toktur
Daim hakikati arar öğretmen…

Azimle çalışır dur durak bilmez
Öncüdür her zaman geride kalmaz
Engelleri aşar güçlükten yılmaz
Üstün hedeflere varır öğretmen…

Hep sevgi hâkimdir coşkun gönlünde
Kışlar bahar olur olgun gönlünde
Herkese yer vardır engin gönlünde
Barışı yürekte görür öğretmen…

Hızır İrfan ÖNDER

——

Bir Öğretmen Var

Bir öğretmen var Anadolu’da
Aydınlık yüreğiyle karanlığı kovar
Minik minik çocuklara ışık olmuş
Yurdun özgür geleceğini kurar

Bir öğretmen var Samsun’da
Bilgiyi paylaşmayı insanlığı sevmiş
Geriliğe yokluğa sorunlara aldırmadan
Karanlıkla savaşmaya karar vermiş

Bir öğretmen var Ladik’te
Yoksulun çaresizin köylünün dostu olmuş
Onun için hiçbir şey yapılmasa da
Sevgisini emeğini öğrencilerine vermiş

Bir öğretmen var Teberoğlu köyünde
Ceyhun Atuf Kansu gibi kır çiçeklerini sevmiş
Bilgiyi sevgiyi katmış onların suyuna
Her biri dal budak vermiş boy vermiş

Bir öğretmen var Anadolu’da
Onun gittiği köyler kasabalar güzelleşir
Elinde Atatürk’ün devrim meşalesi
Aydınlattığı köy çocukları özgürleşir

Hasan Aydın

—–

Öğretmen Kimdir?

Ana-baba gibi emeği vardır,
Ağzından çıkan sözdür öğretmen.
Sevgiyle şevkatle insana yardır,
Dünyaya baktığın gözdür öğretmen.

Bugünü yaşıyorsan yarınlar için
Yarına attığın adımdır öğretmen.
Okuyorsan nihayetinde geleceğin için
Geçmişin, bugünün ve geleceğindir öğretmen.

Karanlıktan aydınlığa çıktıysan eğer,
Sana ışığı yakandır öğretmen.
Bugün kazandıysan birazcık değer,
Seni adam edendir öğretmen.

Aydın Zeybek

—–

ANA GİBİ, BABA GİBİ

Öğretmenim bilir misin
Seni nasıl sevdiğimi?
Sorsan bana nerde yerin
Gösteririm ben kalbimi

Ana değil, ana gibi;
Baba değil, baba gibi
Öğretmenim ben de sevgin
Can içinde bir can gibi…

Hüseyin DÜZBASAN

—–

ÖĞRETMEN

Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla
Yarınlara el ele beraber koşanlarla,
Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak,
Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.

Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren
Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen.
Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan.
Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.

Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte,
Ömrünü adamıştır milletine hizmette.
Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen
Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.

Nevin EMGEN

—–

BAŞÖĞRETMEN

Atatürk benim,
Başöğretmenim,
Ne öğrendimse,
Ondan öğrendim.

Yenilikleri,
Hep o düşünmüş,
Milleti için,
Ağlamış, gülmüş.

Çocuk kalbimle,
İlk onu sevdim,
Atatürk benim,
Başöğretmenimdir.

Tarık ORHAN

—–

ÖĞRETMENİN ÖYKÜSÜ

Ben, köy öğretmeniyim,
Dağ başında bulutların altında.
Toprak kokar ellerim,
Pantolonumda çamur lekesi var.
Pis değil ki, vatan toprağı kokar,
Kars’tan Edirne’ye kadar.
Geceleri mum yakarım odamda,
Yarın dokuz Ekim,
Köyde bayram var.
On beş kız, yirmi erkek kaydettim.
Tüm anadolu’ya selamları var.
Henüz kara tahtam yok,
İlk harfleri tanelerle yazdırttım.
Aydınlık A’dan başlayacak

O. Köksal MEMİŞ

—–

SEVGİLİ ÖĞRETMENİM

Sevgili öğretmenim,
İnan sen bir ışıksın.
Yanarsın gece gündüz.
Aydınlatırsın bizi.

Doğruyu, güzeli,
Bize sen öğretirsin.
Vatanıma sevgiyi,
Kalbimize sen korsun.

Çevreni aydınlatır,
Bir mum gibi erirsin.
Anne – baba gibisin,
Bizi, bağrına hep basarsın.

Fethi BOLAYIR

—–

ÖĞRETMENİME

Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalçın dağlar ötesinden gel…
Işık saç, erdem ver, sisli dünyama,
Yine altın çağlar ötesinden gel…

Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar açan yeşil dallardan,
Bahçedeki taze, solmaz güllerden,
Baharlarla bağlar ötesinden gel…

Fecri müjdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Göklerden al tuğlar ötesinden gel.

Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar ötesinden gel….

Süleyman ÖZBEK

—–

SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME

Öğretmenim, babam, ana kucağım
Okulum, ilim, şehrim, bucağım
Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM.

Yeteri kadar çalışacağım,
Rakibimle yan yana yarışacağım,
Elbette aralarına karışacağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yükselmeli insan dalında
Göstermeli becerisini cihanda
Çalışkanlık belli olur simada
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Zeynep Kamil

—–

24 Kasım Öğretmenler Günü

Öğretmenlerim bilirmisiniz
Sizleri nasıl sevdiğimi
Deseniz ki nerde sevgi
Bende kalbim derim.

Tüm gönüllere sultan, dertlerin devası
Siz öğrettikçe mutlu oluyor insan
Bu güzel yurdu sevmeyi
Siz öğrettiniz öğretmenim.

Bizde emeğiniz çok
Hayatımız olmuş sizin eseriniz
Öğreniyoruz mesleğimizi öğretmenim
fidanlar büyüdükçe sevginiz artar.

Satırlara sığmıyor sizi anlatmak
Nasıl unutulur anılar
Yapraklar döküldükçe eseriniz artar.

Mesut Şener

——

Yaşar Öğretmen

Eğitip öğretmek onun görevi
Geceyi gündüze katar öğretmen
Okuludur onun ikinci evi
Nöbette okulda yatar öğretmen

Karanlık yok olur gittiği yerde
Çevresine ışık saçar öğretmen
Görmeye manidir gözdeki perde
Toplumun ufkunu açar öğretmen

Ayın onbeşini ip ile çeker
Yarı aç yarı tok yaşar öğretmen
Daha genç yaşında kocayıp çöker
Okuldan okula koşar öğretmen

Hanımı para der gözüne bakar
Elini cebine atar öğretmen
Çocuklar durmadan masrafa sokar
Pazarda yumurta satar öğretmen

Maaşın yarısı kiraya gider
Haliyle bu işe şaşar öğretmen
Öbür yarısı ile borcunu öder
Böyle yaşar gider Yaşar öğretmen

Adem Uysal

——

Ben de Öğretmenim

Ömrü hep fırtına, rüzgârın gülü
Çocuk deryasında, yüzer öğretmen
Uygarlık yolunda, açılır dili
Leb demeden anlar, sezer öğretmen.

Ayrı bir asalet, ayrı bir gurur
Bilgiye düşmanı, kalemle vurur
Yorulmak bilmeden, ayakta durur
Elinde tebeşir, yazar öğretmen.

Türlü şekilleri, çizer tahtaya
Bu günün işini, koymaz haftaya
Gerekirse gider, Mardin, Kâhta’ya
Doğu- batı demez, gezer öğretmen.

Safsataya kanmaz, dibinden kürür
Ezbere konuşmaz, bilerek yürür
Körü- körünelik, onunla çürür
Cehaleti yıkar, ezer öğretmen.

Fark etmez ha Pazar, ha da Perşembe
Kar düşse de saça, yüzü pes- pembe
Anadır, babadır, rehberdir hem de
Türlü müşkülleri, çözer öğretmen.

Cumhuriyet bayrak; sancaktır, önde
İstikamet belli, göklerden yönde
Mürşîdi Atatürk; ilimde, fende
Hain oyunları, bozar öğretmen.

Rüşveti sevgidir, makamı kürsü
Yılmadan, bıkmadan, anlatır dersi
Yumruğu balyozdur, eritir örsü
Hak yolunda sanki, dozer öğretmen.

Başı yükseklerde, biner atına
Aşılar kültürü, vatan sathına
Arz-u hal’i yalnız, millet katına
Yeter ki olmasın, nazar öğretmen.

Öğretmen Necati, emekli oldu
Maziyi yaşadı, gözleri doldu
Bir tek yaşlılıkta, sınıfta kaldı
Asla kısalmaz da, uzar öğretmen
Gerçekleri görür, yazar öğretmen.

Necati Ocakcı

—–

Sevgili öğretmenim

İnan sen bir ışıksın.
Yanarsın gece gündüz.
Aydınlatırsın bizi.
Doğruyu, güzeli,
Bize sen öğretirsin.
Vatanıma sevgiyi,
Kalbimize sen korsun.
Çevreni aydınlatır,
Bir mum gibi erirsin.
Anne – baba gibisin,
Bizi, bağrına hep basarsın.
Fethi BOLAYIR

——

ANA GİBİ, BABA GİBİ

Öğretmenim bilir misin
Seni nasıl sevdiğimi?
Sorsan bana nerde yerin
Gösteririm ben kalbimi

Ana değil, ana gibi;
Baba değil, baba gibi
Öğretmenim ben de sevgin
Can içinde bir can gibi…

Hüseyin DÜZBASAN

—–

Türk Öğretmenine

Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar,

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;

İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer,ömrümü Tanrı’m sana versin

MİTHAT CEMAL KUNTAY

——

Sevgili Öğretmenim

Geçen yıl bilmiyordum.
Ne okuma ne yazma.
Sönmez ışıklar tutan,
Siz oldunuz yoluma.

Bir yıl içinde bana,
Çok bilgiler verdiniz.
Anne sevgisi gibi
içimdedir sevginiz.

Vefa ÇAĞAN

——

Öğretmen

Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla
Yarınlara el ele beraber koşanlarla,
Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak,
Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.

Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren
Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen.
Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan.
Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.

Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte,
Ömrünü adamıştır milletine hizmette.
Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen
Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.

Nevin EMGEN

——-

Biricik Öğretmenim

Öpmek istiyorum hep o şefkatli elleri.
Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.
Bana hep sen öğrettin o güzel bilgileri.
Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.

Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,
Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.
Sende saklı bulunan o güzel bilgileri,
Ben de almak isterim biricik öğretmenim.

İstemez oldum artık vefasız geceleri.
Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.
Atamın önerdiği olmam istenen yeri,
Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.

Hakkı ÇEBİ

——-

Köy Öğretmeni

Ben bir köy öğretmeniyim,
Alnımda ışık,
Gözlerimde nur…
Alıp götürmeyin beni şehirlere,
Götürmeyin ne olur.
Bir köy öğretmeniyim,
Katıksız duygular içinde yaşarım.
Çıplak ayaklar basar yüreğime,
Onları tutar, okşarım.
Bir köy öğretmeniyim,
Çaresizlik ekmeğim, keder gözyaşım,
Umut ve sevgiyim çarpan kalplerde,
Dağlardan daha çok yücedir başım.
Ben bir köy öğretmeniyim,
Evlerde motif, dillerde destan
Gölgesi düşer ay-yıldızın üstümüze,
Ve gönüllerde büyür vatan.

Göktürk Mehmet UYTUN

——

Türk Öğretmenine

Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz nuru karışmazsa şahadet kanı ağlar,

Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o hazin nûr,O derin Nûr,O büyük nûr,

Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.

Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;

İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.

Sen yurdunu,haykırmayarak gizli seversin,
Kalmışsa eğer,ömrümü Tanrı’m sana versin

MİTHAT CEMAL KUNTAY

——

ÖĞRETMENİME

Bilgi demetleri sun, yine bana,
Yine yalçın dağlar ötesinden gel…
Işık saç, erdem ver, sisli dünyama,
Yine altın çağlar ötesinden gel…

Aydınlığa giden sonsuz yollardan,
Tomurcuklar açan yeşil dallardan,
Bahçedeki taze, solmaz güllerden,
Baharlarla bağlar ötesinden gel…

Fecri müjdeleyen yıldızdan, aydan,
Uzat maviliği şeffaf saraydan
Buketler dererek bize uzaydan,
Göklerden al tuğlar ötesinden gel.

Milletime doğan şafaklarla şen,
Şehitler yatağı topraklarla sen,
Irkıma şen veren bayraklarla sen
Tarihler, otağlar ötesinden gel….

Süleyman ÖZBEK

—

ÖĞRETMENİM

Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim.
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler…

Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular gibi okuyorum.

Çalışıp iyi olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu güzel yurdu sevmeyi
Sen öğrettin öğretmenim.

Bizde pek çok emeğin var,
İçimizde çok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver öpelim elinizi

Süleyman KARAGÖZ

—

ÖĞRETMENİM

Öğretmenim,
Canım benim!
Seni ben pek
Çok severim.

Sen bir ana,
Sen bir baba,
Her şey oldun
Artık bana

Gözüm sende,
Gönlüm sende.
Okut, eğit
Beni sen de

Okut, öğret
Ve nihayet
Yurda yarar
Bir insan et!

Rakım ÇALAPALA

——

SÖZ VERDİM ÖĞRETMENİME

Öğretmenim, babam, ana kucağım
Okulum, ilim, şehrim, bucağım
Sınıfımsa, evim, barkım, ocağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM.

Yeteri kadar çalışacağım,
Rakibimle yan yana yarışacağım,
Elbette aralarına karışacağım
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Yükselmeli insan dalında
Göstermeli becerisini cihanda
Çalışkanlık belli olur simada
Söz verdim öğretmenime
BÜYÜK ADAM OLACAĞIM

Zeynep Kamil İlköğretim Okulu

—

ÖĞRETMEN

Dosttur o çalışanla, dosttur o yarışanla
Yarınlara el ele beraber koşanlarla,
Mutludur o, simsiyah saçları olmuşsa ak,
Dünden daha güçlüdür uyanırken her sabah.

Doğruya, güzelliğe, odur yolu gösteren
Odur hep geleceğe güvenle gülümseyen.
Bir ana, bir babadır çocuklara sunulan.
Odur eli öpülen, odur fedakâr insan.

Sarsılmaz bir inançla görevini sevmekte,
Ömrünü adamıştır milletine hizmette.
Ruhlara şekil veren, kafaları besleyen
Uygarlığa yürürken en öndedir öğretmen.

Nevin EMGEN

—

BAŞÖĞRETMEN

Atatürk benim,
Başöğretmenim,
Ne öğrendimse,
Ondan öğrendim.

Yenilikleri,
Hep o düşünmüş,
Milleti için,
Ağlamış, gülmüş.

Çocuk kalbimle,
İlk onu sevdim,
Atatürk benim,
Başöğretmenimdir.

Tarık ORHAN

——

ÖĞRETMENİN ÖYKÜSÜ

Ben, köy öğretmeniyim,
Dağ başında bulutların altında.
Toprak kokar ellerim,
Pantolonumda çamur lekesi var.
Pis değil ki, vatan toprağı kokar,
Kars’tan Edirne’ye kadar.
Geceleri mum yakarım odamda,
Yarın dokuz Ekim,
Köyde bayram var.
On beş kız, yirmi erkek kaydettim.
Tüm anadolu’ya selamları var.
Henüz kara tahtam yok,
İlk harfleri tanelerle yazdırttım.
Aydınlık A’dan başlayacak

O. Köksal MEMİŞ